Emmanuel Malin
"Ik werk behoorlijk instinctief", zegt de Parijse kunstenaar Emmanuel Bastid (Malin is zijn artiestennaam) over zijn werkproces. "Bij ieder nieuw werk of nieuwe opdracht probeer ik het onzichtbare te vangen, en meerdere lagen voor interpretatie aan te brengen in een beeld. Het werk vindt pas zijn finale vorm terwijl ik ermee bezig ben. Ik hou van afbeeldingen waarin ik echt mijn eigen verhaal kan vertellen, en waarin vanzelf visuele houvasten ontstaan die dat verhaal ondersteunen. Ik hoop dat gevoel van ontdekking tijdens het werken ook over te brengen bij degene die naar mijn werk kijkt."
Malin’s werk - zeker in print - lijkt gemaakt met traditionele olie- en acrylverftechnieken, maar is volledig gemaakt met de computer. Al van jongs af werd hij aangetrokken door computers, en Photoshop werd al snel zijn favoriete schildersgereedschap bij het maken van zijn werken waarin hij figuratie met abstractie vermengd.
"Werken met de computer ontspant me, omdat ik dingen kan blijven uittesten en proberen. Ik kan ongelukjes veroorzaken, en het toeval uitlokken terwijl net als bij architectuur de structuur van een afbeelding altijd intact blijft, en ik lagen in logische volgordes kan stapelen. Ik word er blij van als ik het toeval kan veroorzaken in mijn werk, en als er onverwachte effecten optreden bij mijn digitale experimenten die leiden tot iets beters dan wat ik initieel van plan was te doen."
"Verder is Photoshop gewoon een gereedschap, een middel dat past bij hoe ik denk over het maken van een afbeelding. Ik kan tegelijkertijd sleutelen aan de binnen- als buitenkant, nooit is er iets vast. Totdat ik besluit dat het goed genoeg is. Ik vind dat gereedschap niet in de weg moet staan of te sturend moet zijn voor het eindresultaat en digitaal schilderen zorgt ervoor dat ik plezier beleef in het werken. Verder probeer ik niet terug te vallen op gewoontes. Ik ben altijd bang te stagneren dus ik blijf reflecteren op mijn ontwikkeling en hoe ik visuele verhalen vertel."
Een van de terugkerende thema’s in Malin’s werk is het conflict tussen de mens en zijn omgeving. "De natuur is vaak een karakter in mijn werk. Een die de menselijke figuur domineert. De mens teken ik dan ook vaak klein en bescheiden. Maskers, mensen die zich hierachter verbergen, en thema’s als heidendom en vergeten rituelen komen ook vaak terug in mijn werk. Die elementen komen samen in mijn idee dat de mens religies en verhalen uitvindt uit angst en aanbidding voor een overweldigende natuur. Zelfs nu ons moderne geloof meer gericht is op technologie dan animisme, blijven we als mens ondergeschikt aan dezelfde angsten die we altijd hebben gehad, en blijven we dingen zoeken om weerstand te bieden aan onverklaarbare gevoelens."
Malin’s werk - zeker in print - lijkt gemaakt met traditionele olie- en acrylverftechnieken, maar is volledig gemaakt met de computer. Al van jongs af werd hij aangetrokken door computers, en Photoshop werd al snel zijn favoriete schildersgereedschap bij het maken van zijn werken waarin hij figuratie met abstractie vermengd.
"Werken met de computer ontspant me, omdat ik dingen kan blijven uittesten en proberen. Ik kan ongelukjes veroorzaken, en het toeval uitlokken terwijl net als bij architectuur de structuur van een afbeelding altijd intact blijft, en ik lagen in logische volgordes kan stapelen. Ik word er blij van als ik het toeval kan veroorzaken in mijn werk, en als er onverwachte effecten optreden bij mijn digitale experimenten die leiden tot iets beters dan wat ik initieel van plan was te doen."
"Verder is Photoshop gewoon een gereedschap, een middel dat past bij hoe ik denk over het maken van een afbeelding. Ik kan tegelijkertijd sleutelen aan de binnen- als buitenkant, nooit is er iets vast. Totdat ik besluit dat het goed genoeg is. Ik vind dat gereedschap niet in de weg moet staan of te sturend moet zijn voor het eindresultaat en digitaal schilderen zorgt ervoor dat ik plezier beleef in het werken. Verder probeer ik niet terug te vallen op gewoontes. Ik ben altijd bang te stagneren dus ik blijf reflecteren op mijn ontwikkeling en hoe ik visuele verhalen vertel."
Een van de terugkerende thema’s in Malin’s werk is het conflict tussen de mens en zijn omgeving. "De natuur is vaak een karakter in mijn werk. Een die de menselijke figuur domineert. De mens teken ik dan ook vaak klein en bescheiden. Maskers, mensen die zich hierachter verbergen, en thema’s als heidendom en vergeten rituelen komen ook vaak terug in mijn werk. Die elementen komen samen in mijn idee dat de mens religies en verhalen uitvindt uit angst en aanbidding voor een overweldigende natuur. Zelfs nu ons moderne geloof meer gericht is op technologie dan animisme, blijven we als mens ondergeschikt aan dezelfde angsten die we altijd hebben gehad, en blijven we dingen zoeken om weerstand te bieden aan onverklaarbare gevoelens."