Ontmoet de verzamelaars: Sonny Skinner

In deze reeks interviews vertellen verzamelaars over hun liefde voor videogame- en popcultuurkunst, hun persoonlijke voorkeuren en de manier waarop zij hun voorwerpen tentoonstellen. Deze week: Sonny Skinner uit Redmond, Washington praat over het verzamelen van kwaliteitsvoorwerpen.

"Voor videogamekunst vind ik het moeilijk om kwaliteitsverkopers te vinden," zegt Sonny Skinner tijdens onze online ontmoeting. "Ik bedoel, er zijn altijd wel popcultuurspullen te koop, maar de high end zaken? Daar is nog steeds moeilijk aan te komen, ondanks de populariteit van games en comics."

Wanneer ik de software-ingenieur van Google online ontmoet, brandt er in zijn huis in Redmond (WA) tot diep in de nacht nog licht. Ondanks het late uur is hij opgewekt en spraakzaam, en neemt hij de tijd om mij (en zijn telefooncamera) rond te leiden door zijn huis voor een rondleiding langs zijn indrukwekkende kunstcollectie - er hangt zoveel ingelijste kunst aan de muren dat je mensen toegang zou moeten vragen.

Iron Man

"Als ik iets aan mijn verzameling wil toevoegen, voel ik me gelukkig dat ik niet om toestemming hoef te vragen of te onderhandelen, aangezien mijn vrouw en ik allebei geeks zijn," zegt hij terwijl hij de camera richt op een grote, ingelijste Iron Man-print. "Dit is kunst van Ryan Meinerding, die het hoofd is van Visual Development bij Marvel Studios. We zijn grote fans van de Marvel-franchise en we zouden de stand van Ryan opzoeken op Comic-Con."

De familie Skinner heeft een lange staat van dienst als het gaat om het verzamelen van artefacten uit de popcultuur. "Ik begon videospelletjes te verzamelen op de middelbare school. Ik kocht altijd twee exemplaren van een spel, één om te spelen en één om te archiveren. Mensen dachten dat ik raar was. Vandaag de dag zijn een in krimpfolie verpakte kopie van "Castlevania: Symphony of the Night" of "FINAL FANTASY VII," zo zeldzaam en ongelooflijk waardevol."

Conventies

Het koppel verzamelde ook standbeelden en posters. Al snel zouden ze vaste bezoekers worden van popcultuurconventies. "Jarenlang bezochten we religieus San Diego Comic-Con, waar we ons eerste kunstwerk vonden, een litho in een collector's edition strategiegids voor Metal Gear 4. We kregen het gesigneerd door Metal Gear game director Hideo Kojima die ook op de conventie was. De maker ontmoeten en een stuk door hem laten signeren was de heilige graal voor ons, weet je?"

De litho zette de toon voor de dingen die zouden komen. "We bleven zoeken naar gelijksoortige voorwerpen en leerden dat er niet veel op de markt was voor videogamekunst van museumkwaliteit. Zoals, waar vind je het? Een korte tijd was er een Franse galerie, AOJI ('Art of Original Japanese Illustrators', nu ter ziele), die videogamekunst verkocht, maar ze schijnen niet langer actief te zijn. Op het gebied van videogames is Blizzard begonnen met de verkoop van lithografieën op hun website, meestal reproducties van box art, maar dat was het dan ook voor een lange tijd.

Grote werken

"Vooral het vinden van oversized stukken was een uitdaging," voegt Sonny eraan toe. Zijn rondleiding eindigt voor zijn oogverblindende StarCraft-kunstwerk, een stuk dat Marine vs Hydralisk heet, een indrukwekkende 150 cm hoog en 143 cm breed meet, en gedrukt is op metaal. "Dit is mijn pronkstuk. We hadden een 4 juli BBQ afgelopen zomer, en mijn vrouw bleef maar vrienden en buren meebrengen om het te bewonderen. Ook al kenden ze het genre niet, ze waren onder de indruk van de grootte en het materiaal. Ze hadden allemaal zoiets van 'wat is dit', 'waar is het van gemaakt'?"

"Kortom, met uitzondering van familiefoto's, decoreren de meeste mensen hun huis met traditionele kunst. Maar voor ons is het lastige om videogame- en popart van museumkwaliteit te tonen en het te laten lijken op een gezinswoning en niet op een gigantische man cave haha."

Een collectie van in krimpfolie verpakte spellen uit de jaren negentig en ingelijste spellenkunst moet een zekere waarde hebben. Betekent dat dat de eigenaars hun kunst ook als een investering zien? "Dat zouden we moeten doen, maar dat doen we niet. Ik bedoel, ik weet dat de kosten niet gering zijn en dat de meeste items echt waarde hebben op de markt en we besteden extra zorg aan het archiveren van dingen, maar we denken nooit op die manier over onze collectie na. We zijn gewoon grote popcultuur fans."