Van Classic Sonic naar Movie Sonic

Stap één: Classic Sonic

Rond 1990/1991 werd er een egeltje geboren uit de viltstift van (SEGA’s game artist) Naoto Oshima. Dit egeltje, ‘Meneer Naaldmuis’ genoemd, werd gekenmerkt door ronde vormen, een hemelsblauwe vacht en zachte, uitstekende naalden op zijn rug. Zijn buikje stond bol, en aan zijn voeten droeg hij rode, puntige sportschoenen. Dit design was kenmerkend voor Japanse stripkunst: manga figuren waren vaak dieren met menselijke trekken en hadden een groot hoofd en grote ogen. Verder werd deze egel (al snel Sonic genaamd vanwege zijn supersonische snelheid) aangekleed met witte handschoenen en sokken - een verwijzing naar de in Japan populaire Disney strips en animaties.

Meer details waren er niet: pixel figuurtjes in een game konden in die tijd (1991, toen de eerste Sonic the Hedgehog game lanceerde) maar weinig laten zien. Van het grootste belang was de ‘leesbaarheid’, zegt programmeur Yuji Naka in het Sonic the Hedgehog 25th Anniversary Art Book. “Ik was er erg op gebrand dat het personage herkenbaar bleef, zelfs als silhouet”. Ook beeldmateriaal dat in marketing werd gebruikt of in de eerste Sonic televisie-animaties hield vast aan de monochrome look van cartoons uit die tijd.

Stap twee: Modern Sonic

De eerste grote design verandering kwam in 1997, toen SEGA de ‘blue blur’ uit zijn 2D pixel wereld haalde en in een 3D game stopte, waar de designs uit polygonen bestaan. Een nieuwe ontwerper, Yuji Uekawa, moest ineens rekening houden met een nieuw perspectief op het egeltje - letterlijk! Spelers zagen namelijk niet langer een Sonic van opzij en in 2D, maar in 3D en van achteren, wat allerlei vragen opriep. Waar kwamen die stekels nou precies vandaan? En hoe zag de onderkant van zijn schoenen er uit?

Het derde-persoons perspectief van de ‘camera’ in de game (die achter en boven Sonic hing) maakte ook dat het speelfiguur er veel korter en ronder uitzag dan voorheen - meer als een dikke muis dan de snelste egel ter wereld. Vandaar dat Uekawa Sonic helemaal opnieuw ontwierp en ‘Modern Sonic’ creëerde, een egel met een veel slanker, langer, donkerder en dynamischer lijf in een ‘graffiti stijl’ die in de nineties in de mode was. De nieuwe Sonic die vanaf Sonic Adventure (1998/1999) te zien was, viel niet meteen bij iedereen in de smaak, met name vanwege zijn groene ogen. Die waren altijd zwart geweest, dus waarom moesten ze naar een (op de Green Hills levels geïnspireerd) groen worden veranderd?

Stap drie: Sonic Boom

In 2014 werd Sonic nog een stuk langer. Een nieuwe serie games en televisie animaties, gemaakt door Sonic Team en de Amerikaanse studio Big Red Button pakte het Modern Sonic design en bracht die opnieuw een stap verder. Het idee hierachter was hem geschikt(er) te maken voor jongeren die nooit van Classic Sonic gehoord hadden, of zelfs nog nooit van Sonic zelf, aangezien de populariteit van de egel hard achteruit was gegaan. Voor ‘Sonic Boom’ (de naam van de nieuwe animaties en games) keken de betrokken ontwerpers opnieuw naar wat Sonic Sonic maakte: zijn avontuurlijkheid en snelheid. En dus kreeg Sonic arm- en beenwindsels, afgekeken van American Football atleten, om zijn ‘kan-alles’ mentaliteit te onderstrepen. Een bruine shawl suggereerde zijn hang naar avontuur, en om hem nog meer te onderscheiden van de rest van de cast (een elegante Amy, een hoekige Knuckles en het kleine opdondertje Tails) werd Sonic nog langer en taniger dan voorheen.
Oh en die groene ogen? Die bleven.

Stap vier: Movie Sonic

De meest controversiële design stap bracht Sonic terug tot erm, een egel, ongeveer. Sonic fans waren niet blij toen de eerste trailer voor een nieuwe Sonic film in april 2019 verscheen. Het was meteen duidelijk dat geprobeerd was Sonic ‘realistischer’ te maken dan voorheen, waardoor de ‘manga’ verhoudingen van eerdere Sonics ineens waren vervangen voor meer ‘menselijke’ maten. Zijn hoofd was nu een stuk kleiner - meer de maat van een mensenhoofd - en ook zijn lijf had een menselijke maat, met stevige benen. De enorme manga-ogen waren verdwenen, waardoor zijn gezicht iets van een nogal ondervoede muis kreeg. Zijn stekels waren ineens enorm en stonden van zijn lijf af als een pauwenstaart. Verder was er veel huid te zien - bont dus, harig, warrig bont dat doorliep op zijn handen, want de handschoenen waren ergens in het maakproces uit het oog geraakt.

Het design haalde de film uiteindelijk niet. Na stevige kritiek online werd de filmpremière uitgesteld en een nieuw design ingevoerd dat het realisme weer verliet en keek naar de sterke kanten van de Classic en Modern designs.

Stap vijf: Movie Sonic, tweede versie

De tweede filmtrailer (die november 2019 uitkwam) werd een stuk positiever ontvangen. Het nieuwe Sonic design dat daarin te zien was haalde het beste uit de Classic en Modern designs, waarbij het hemelsblauw van Classic Sonic werd gecombineerd met Modern Sonic’s groene ogen. De lichaamsverhoudingen en maat van het hoofd waren teruggebracht tot manga-proporties, met grote ogen waar veel meer mee uitgedrukt kon worden dan met de kraaloogjes van de muizige Sonic in trailer 1.

Eindelijk werden de persoonlijkheid en uitstraling van video game Sonic goed op het witte doek overgebracht. En eindelijk ook werd de essentie gepakt van die allereerste, iconische ‘Meneer Naaldmuis’ tekening van Naoto Oshima.